پر پرواز

عقربه های ساعت به آخرین افطار و سفره مهمانی خدا نزدیک می شود نفس ها در سینه حبس چشم ها پر اشک گونه ها خیس خیس و دلی که جا مانده در العفو العفو های ابوحمزه شبانه باید این حال خوش را قلم زد و نوشت تا گنجینه ای شود برای روزهای ناخوشی ات این چند صباح هم… بیشتر »

حالم اکنون مانند جنینی است که تازه از دل مادر خارج شده و این وابستگی به جایگاه اولش را با گریه سوزناک نشان می دهد کلامی از بیان این وابستگی نیست، فقط اشک است که از دیده می چکد. چه سخت است دل کندن از این سحرگاهان و چه سخت تر لمس لحظات پایانی ماه مهمانی… بیشتر »