بهار شگفتی در راه است  و مژده تولدی دوباره را می دهد, تولد گلی که جهانیان سجده می کنند بر قدم گاهش

غنچه ای شکفته از خانه علی تمام عالم را عطر افشان کرد و عطر حضورش از تمام پنجره های بسته عبور کرد و دیوارهای سنگی را شکست

باد و خورشید و فلک همه محسور نام تواند,و حتی “آب” هم با نام تو از دل آسمان می بارد, و از رسالتش سر خجلت به گریبان فرو می برد

امروز گلی در خانه علی شکفت به نام “حسین”

به چه نام زیبایی, نامی گلچین شده از طرف خدا و فرستاده شده به دست پیام آور وحی.

خورشید دو بار متولد شد, یک بار در خانه فاطمه و دیگر بار بر سر نیزه…

آه از دمی که خنجرهای کین بر بالینت سر برآورد و سر مبارکت بر نیزه رفت,و چه خوش درخشیدی بالای نی…

گویا تو متولد شدی که نور بیافرینی, تولدت آغازی از نور بود که انسان شد, و با شهادتت انسانی که تبدیل به نور شد, نوری که تا قیام قیامت در جهان می درخشد و مظلومیت و عدالتت را فریاد می زند و سرخی خونت را به رخ آسمانیان و زمینیان می کشد.

اکنون نام و یاد تو در رگ هایمان جاریست و همه جا تکرار می شوی

رمز عبور عبادت ها نام توست وقتی سجاده باز می کنیم و سر بر خاکت می نهیم

تو همانی که تمام قد در قلب ما ایستاده ای و دلبری می کنی

یا حسین

تو را با نواهای زیارت عاشورا نفس می کشم و سلام میدهم

“اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَى الْاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنائكَ عَلَیْكَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ وَ لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِكُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَولادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ”

و هر دم با خودم نجوا می کنم

“در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم به وقت صبح قیامت که سر ز خاک برآرم به گفت‏وگوی تو خیزم به جست‏وجوی تو باشم”

+به قلم خودم(عقیق)

+شعر از جناب سعدی

+میلاد امام حسین(ع) مبارک باد